در دنیایی که ارتباطات، پیچیدگیها و سرعت تغییرات در حال افزایش است، نظامهای اقتصادی و اجتماعی با مخاطرات بیرونی و خارج از اختیار روبهرو هستند که قابلیت پیشبینی پایینی دارند و دانش بشر در خصوص آثار و پیامدهای آنها اندک است. بهترین راه مقابله با این مخاطرات، ارتقای تابآوری ملی و کاهش آسیب پذیری می باشد. در این رویکرد، جامعهای تابآور است که بتواند مخاطرات موقت یا دایم را جذب کند و خود را با شرایط بهسرعت در حال تغییر انطباق دهد، بدون اینکه ثبات و کارکرد خود را از دست بدهد.
اقتصاد ایران علاوه بر اینکه با بحرانهای اقتصادی و طبیعی مواجه است، در معرض تحریمها و فشارهای اقتصادی قدرتهای معارض ایران نیز قرار دارد ضمن اینکه رقابت با کشورهای منطقه و اقتصادهای بزرگ نیز در مقابل اقتصاد ایران است. ازاینرو، بازتعریف اقتصاد مقاومتی با توجه ساختار اقتصادی ایران و مفاهیم تاب آوری و ریسک پذیری ضروری به نظر میرسد.
|